ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΒΟΥΛΗ 11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010

«Το μεταναστευτικό πρόβλημα σήμερα»


Η Ελλάδα κατακλύστηκε τις δεκαετίες που ακολούθησαν την πτώση του τείχους του Βερολίνου από κύματα παρανόμων μεταναστών. Η νέα πραγματικότητα της παρουσίας στην πάλαι ποτέ εθνικά ομοιογενή Ελλάδα πάνω από 1.000.000 μεταναστών δεν έχει μέχρι σήμερα μελετηθεί και αναλυθεί. Η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ με την τις συζητούμενες διατάξεις προκάλεσε πολλές αντιπαραθέσεις. Αφού κανείς δεν δέχτηκε ότι είναι διαδικαστικού χαρακτήρα η απλή νομιμοποίηση και η χορήγηση ιθαγένειας ένα όχημα ενσωμάτωσης.
Δυστυχώς αλλά μπορεί να συμβάλλει στην βαθμιαία μετάλλαξη της ελλαδικής κοινωνίας σηματοδοτεί την απόδοση της αντίστοιχης Ευρωπαικής ; Οι διατάξεις υπολείπονται μιας σφαιρικής εθνικής στρατηγικής. Αφορούν τον τελευταίο κρίκο μιας αλυσίδας η οποία περιλαμβάνει την παράνομη είσοδο στην χώρα, το άσυλο, την επιστροφή και την άδεια παραμονής και εργασίας στην Ε.Ε.. Τα κύματα της μετανάστευσης έχουν δημιουργήσει de facto νέες πραγματικότητες.
Αναλογιζόμενοι την πολυεπίπεδη ελλαδική παρακμή των τελευταίων χρόνων και τη δημογραφική συρρίκνωση των Ελλήνων αλλά και τις τάσεις ριζοσπαστικοποίσης των κοινοτήτων των μεταναστών (το 90% των 2ης και 3ης γενιάς μεταναστριών στη Γαλλία φορούν το χαρακτηριστικό μουσουλμανικό μαντίλι τη στιγμή που οι μητέρες τους δεν το φορούσαν!!! βλ. Economist 16.01-22.01 The war of French dressing p.27-28) δεν φαντάζει διόλου απόμακρο το σενάριο του αφανισμού μιας κοινωνίας που φιλοδόξησε να αποτελεί συνεχιστή του τρόπου των Ελλήνων.
Του τρόπου της συνύπαρξης που αποτυπώνεται στην αρμονία των λόγων, στην αρχιτεκτονική του Παρθενώνα, στην αφαιρετική των συμβεβηκότων στη γλώσσα του αγάλματος και στην αγαπητική κοινωνία σχέσεων του ευχαριστιακού δείπνου της Εκκλησίας.
Έχω την άποψη ότι προσπερνάμε πολύ γρήγορα και εύκολα κάποιες έννοιες με πολύ μεγάλη βαρύτητα για τους Έλληνες, όπως η έννοια του έθνους και της πατρίδας. Επιχειρούμε μια βίαιη αλλοίωση των εθνικών χαρακτηριστικών ενός λαού που στα χρόνια της πολυκύμαντης ιστορίας του στηρίχτηκε μόνο πάνω σε αυτά για να επιβιώσει και να αντέξει.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας τα κρυφά σχολειά. Στα βουνά της Αλβανίας και μετέπειτα στην κατοχή, η γαλανόλευκη συντηρούσε τις προσδοκίες για λευτεριά και ακόμα και στο Πολυτεχνείο, οι επαναστατημένοι φοιτητές, απέναντι στα τανκς τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο. Τι επιδιώκουν άραγε, οι σημερινοί κυβερνητικοί νομοθέτες; Να τα ξεχάσουμε όλα αυτά και να μετατρέψουμε σε… πολυπολιτισμική αλοιφή την ιστορική μας συνείδηση; Προς Θεού, δεν αναφέρομαι σε «καθαρότητα» της φυλής. Με τίποτα δεν εννοώ πως η Ελλάδα θα πρέπει να μετατραπεί σε «φρούριο». Η Ελλάδα και η ελληνικότητα αποτελούν ένα πολιτισμικό πλέγμα, πάνω στο οποίο πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε εμείς τον εαυτό μας και να ανασυνθέσουμε την πορεία μας ως χώρα μαζί με εκείνους του ανθρώπους που μπορεί να μην γεννήθηκαν εδώ, αλλά επέλεξαν να μείνουν εδώ, να εργαστούν για την Ελλάδα, να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στην Ελλάδα και γιατί όχι, να την αγαπήσουν όσο και την πατρίδα τους.
Η ελληνική ταυτότητα σμιλεύεται στους στίβους των πνευματικών αγώνων και της παιδείας. Σημείωνε στα πλαίσια της ομιλίας του στο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκωσίας το 1966 ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος: «...για πρώτη φορά τοποθετήθηκε το κοινό γνώρισμα της Παιδείας παραπάνω από την κοινότητα του αίματος, η συνείδηση παραπάνω από τη φυλή, η ιστορία παραπάνω από τη φύση.
Η Παιδεία στηρίχθηκε στην αυτοσυνείδηση του πνεύματος που εκδηλώθηκε ταυτόχρονα και αυτόματα, στην αρχαία Ελλάδα, σ' όλες τις σφαίρες της ζωής. Εκδηλώθηκε στις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους - έτσι γεννήθηκαν η «Πόλις», ο «Πολίτης», το «πολίτευμα» - εκδηλώθηκε στη σχέση του ανθρώπου προς τη φύση και του ανθρώπου προς τον εαυτό του - έτσι γεννήθηκε η θεωρητική και η πρακτική (ηθική) διαλεκτική του νου» και προσθέτει:
«Και δεν έλειψαν ποτέ - ούτε τότε, ούτε ως τα σήμερα - Έλληνες που νόμισαν ότι ήταν προτιμότερο να προσκολληθεί το ολιγάριθμο Γένος μας σε μεγάλες μάζες λαών. Θα 'ταν κι αυτό - δηλαδή, το να 'ρθουν οι «βάρβαροι» του Καβάφη και να δοθούμε εκούσια σ' αυτούς, ανοίγοντας μόνοι μας τις πύλες - «μια κάποια λύση». Θα 'ταν μια λύση άνετη, αλλά μικρή. Και το Γένος μας δεν διάλεξε, στην κρίσιμη ώρα, ποτέ την άνετη λύση, τη μικρή, έστω κι αν όσοι την προτείνουν εκάστοτε έχουν αρκετή δόση λογικής στα επιχειρήματα τους». Μήπως έφτασε σήμερα η ώρα οι Ελλαδίτες της παρακμής και της ευδαιμονίας και των συντριπτικών ποσοστών λειτουργικού αναλφαβητισμού να διακηρύξουν το μεγάλο ΝΑΙ της απεμπόλισης της ιστορικής ταυτότητας του ελληνικού Γένους; Γιατί τι άλλο είναι η επιδίωξη μιας πολυ-πολιτισμικής κοινωνίας;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η εισροή των μεταναστευτικών κυμάτων στον ελλαδικό χώρο δύναται να μεταλλαχθεί από πρόβλημα σε ευλογία! Αρκεί να αντιμετωπιστεί γενναία και ως πρόκληση ιστορικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον του Ελληνισμού στα νότια Βαλκάνια. Επιβάλλεται όμως να τους καλέσει και στο «ιερό» της....όχι προσφέροντας τους ανέξοδα δικαιώματα εκλογικά ή προσφέροντας τους μόνο μια καλή ποιότητα ζωής... Ο τρόπος των Ελλήνων πραγματώνεται στην ταύτιση του κοινωνείν με το αληθεύειν, στη χαρά των σχέσεων κοινωνίας ως πρώτο ζητούμενο, στη ενεργή συμμετοχή στην κοινή παιδεία και όχι μόνον σε μια εκλογική διαδικασία... Είναι αναγκαίο η χώρα υποδοχής να τους προσφέρει μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος της την ευκαιρία να γνωρίζουν ποια μεταφυσική γέννησε τον Παρθενώνα, το άγαλμα, την τραγωδία και ποια μεταφυσική γέννησε την βυζαντινή εικόνα, το βυζαντινό μέλος και τη Θεία Λειτουργία.
Ψηλαφώντας στο σχολείο ποια «γιγαντομαχία περί της ουσίας» οδήγησε σε αυτές τις κορυφαίες εκφάνσεις πολιτισμού των Ελλήνων, δεν σημαίνει ότι ο μαθητής παιδί μεταναστών υποχρεώνεται να ασπασθεί συγκεκριμένη μεταφυσική πρόταση έγραφε ο Χρ. Γιανναράς ή να απεμπολίσει την συνείδηση της καταγωγής του...του δίνεται μοναχά η δυνατότητα να μετέχει της παιδείας του ελληνικού τρόπου της ύπαρξης...
Αυτή είναι μία πρόκληση και ένα χρέος των σύγχρονων Ελλήνων έναντι της ιστορίας τους, αλλά κυρίως απέναντι στον κόσμο. Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο ελληνικός λαός είναι η ελπίδα και το όραμα, τόνισε ο Πρόεδρος μας Αντώνης Σαμαράς . Η Ελλάδα δεν είναι «Τιτανικός», ούτε πρόκειται να γίνει. Περνά μία δύσκολη περίοδο, όπως πέρασε και στο παρελθόν. Έχει την υποχρέωση να δείξει τώρα την αξία της. Να εμπνεύσει τον λαό. Η Ελλάδα είναι χώρα και οι Έλληνες είναι έθνος! Με συγκεκριμένες αρχές και αξίες. Με συγκεκριμένη ιστορία, παραδόσεις, ήθη και έθιμα. Δεν τα παραδίδουμε όλα αυτά γιατί αποτελούν την περιουσία μας.
Την περιουσία όλων των Ελλήνων. Των Ελλήνων που ξέρουν και μπορούν να ανοίξουν μια μεγάλη αγκαλιά για όλους τους ανθρώπους και ειδικά για εκείνους που έχουν την ανάγκη τους ή που μπορούν να προσφέρουν στην χώρα μας. Αλλά που κατηγορηματικά λένε «όχι» σε φαστ φουντ πολιτικές… πολτοποιήσεις.