Αφιερωμένη στους πολίτες με αναπηρία η φετινή πίτα του Νίκου Νικολόπουλου..

Στην εποχή που δεν γνωρί­ζουμε καν το μικρό όνομα του διπλανού μας, στις μέρες που προσπερνούμε αδιάφοροι τον συνάνθρωπο που είναι ξαπλωμένος στο πεζοδρόμιο, κάποιοι πάνε κόντρα στο ρεύμα κάποιοι κάνουν τη διάφορα.
Και αν εμείς δεν μπορούμε να ακο­λουθήσουμε το δρόμο της προσφο­ράς τους, ας προσπαθήσουμε τουλά­χιστον να απομακρύνουμε κάποια από τα εμπόδια κάποια από τα αγκά­θια και ας σταθούμε στο πλευρό τους».
Με αυτές τις σκέψεις έκλεισε την εμπνευσμένη ομιλία του προς τις εκα­τοντάδες εθελόντριες και φίλες των γυναικείων οργανώσεων, των λεσχών της Αχαίας, των κινήσεων της νεολαίας, των φιλανθρωπικών δικτύων, καθώς και των γυναικών που απαρτί­ζουν το πολιτικοκοινωνικό δίκτυο, που υποστηρίζει και εμπιστεύεται σταθερά και αμετακίνητα τον Αχαιό πολιτικό Νίκο Νικολόπουλο.
Αφιερωμένη στους πολίτες με αναπηρία ήταν ή πρωτοχρονιάτικη πίτα που έκοψε χθες το απόγευμα στην «Κιβωτό της Αγάπης» ο γενικός γραμματέας ΜΚΟ. και Πολιτισμικών Πρωτοβουλιών του Πολίτη, της κεντρικής διοίκησης της Νέας Δημο-κρατίας, τ. βουλευτής Νίκος Νικολό­πουλος.
Ο κ. Νίκος Νικολόπουλος επέλεξε φέτος έναν ξεχωριστό τρόπο για να μεταφέρει τις ευχές του στους συμπο­λίτες του, ευρισκόμενοι μεταξύ της Διοίκησης, των εργαζομένων και των φιλοξενούμενων παιδιών του Ιδρύ­ματος και θέλοντας να καταδείξει πως σε εποχές «πλαστικού ευδαιμονι­σμού» και απομάκρυνσης από τον ίδιο τον άνθρωπο και τις πραγματικές ανάγκες του, εκείνο που προέχει είναι η ενασχόληση με τα ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας και η άσκηση πολιτικής υπερ της κοινωνίας των πολιτών και ιδίως υπέρ εκείνων που δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες με τους υπόλοιπους.
«Στις μέρες που διανύουμε, το γνω­ρίζετε, είναι δεκάδες οι πίτες που κόβονται με αφορμή το νέο έτος. Εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται σε όμορφες αίθουσες, με πολλούς προσκεκλημένους, αλλά που καταντούν κοινότοπες. Γι' αυτό και φέτος αισθάνθηκα την ανάγκη να πράξω κάτι διαφορετικό. Να κόψω την πίτα μαζί σας, όχι σε μια όμορφη αίθουσα, αλλά σε ένα χώρο όπου λέξεις όπως ο άνθρωπος, η αγάπη, η προσφορά, η θέληση και η ελπίδα αποκτούν ουσιαστική διάσταση και πραγματικό νόημα» υπογράμμισε ο κ. Νικολό-πουλος.
Παράλληλα, ιόνισε πως η εκδήλω­ση αποσκοπούσε τόσο στην απότιση φόρου τιμής σε όσους ασχολούνται με τους πολίτες με αναπηρία, όσο και σε μια εσωτερική ανάγκη του ιδίου, να αντλήσει δύναμη για το νέο έτος από το ατόφιο κι ανόθευτο χαμόγελο και τη μοναδική ανθρώπινη ζεστασιά των παιδιών της «Κιβωτού».
Ακόμα, ο κ. Νικολόπουλος επεσή­μανε πως υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να γίνουν ακόμα, ώστε να εδραιωθεί η παροχή ίσων ευκαιριών στους ανάπηρους πολίτες και ανα­φέρθηκε στις ελλείψεις σε ειδικό διδα­κτικό και βοηθητικό προσωπικό, στις ρυθμίσεις για πραγματικά ισότιμες ευκαιρίες επαγγελματικής σταδιοδρο­μίας των αναπήρων, για πρόσβαση στο κοινωνικό γίγνεσθαι. «Στην κοι­νωνία σήμερα αναζητούν τους σταρ. Μερικοί μάλιστα τους κοινωνικούς εργάτες τους θεωρούν οπισθοδρομι­κούς, μειονεκτικούς, δειλούς, φοβισμένους και προβληματικούς. Η εσω­τερική όμως ποιότητα αυτών των ανθρώπων χρωματίζει και αρωματί­ζει την τοπική μας κοινωνία» πρόσθε­σε.
Ο κ. Νίκος Νικολόπουλος τόνισε ακόμα πως θα απευθυνθεί προς τους συναρμόδιους υπουργούς, αλλά και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ζητώντας την ταχεία προώθηση ζητημάτων που αφορούν το συγκεκριμένο, αλλά και τα άλλα ιδρύματα της περιοχής, καθώς επίσης θα προμαχήσει και για τη θέσπιση εθνικής νομοθεσίας για ιούς ανάπηρους πολίτες.
Τέλος, ο Αχαιός πολιτικός, κατέλη­ξε: «Εν τέλει, φίλες και φίλοι, σκέφτο­μαι πως το χαμόγελο ενός παιδιού είναι το πρόσωπο της ίδιας της ζωής. Κι όλα τα παιδικά χαμόγελα είναι το ίδιο φωτεινά κι ελπιδοφόρα, γι' αυτό και ουδείς δικαιούται να τα χωρίζει σε χαμόγελα πρώτης και δεύτερης κατη­γορίας».