Οι θέσεις του Νίκου Νικολόπουλου για την λαϊκή συνέλευση των κατοίκων του Ανατολικού Διαμερίσματος

Προς τον Πρόεδρο και τα μέλη του Ανατολικού Διαμερίσματος

Κύριε Πρόεδρε,

Αγαπητά μέλη του Διαμερισματικού Συμβουλίου, φίλες και φίλοι,

Λυπάμαι καθώς λόγοι ανειλημμένων και ανελαστικών υποχρεώσεων στην Αθήνα (συνεδριάζει σήμερα το Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων στο οποίο συμμετέχω ως Αντιπρόεδρος) δεν μου επιτρέπουν να βρίσκομαι σήμερα κοντά σας.
Αισθάνομαι όμως την υποχρέωση να επικοινωνήσω μαζί σας, έστω και μέσα από αυτό το σημείωμα, συναισθανόμενος πρώτα απ’ όλα την αγωνία σας για την περιοχή που ζείτε - και που ζω – στην περιοχή που βρίσκεται το Δημοτικό σχολείο το οποίο καθημερινά πηγαίνουν και τα παιδιά μου και για το επίπεδο ζωής στην ευρύτερη περιοχή.
Πιστεύω πως γνωρίζετε καλά τις απόψεις μου για την αναγκαιότητα ουσιαστικής και ρεαλιστικής διαχείρισης του προβλήματος των παρανόμων μεταναστών, με σεβασμό στις ανθρωπιστικές αξίες, αλλά και με όρους τήρησης της νομιμότητας, ώστε μετά από 12 και πλέον έτη, αυτό να απαλυνθεί ή και να εξαλειφθεί εντελώς, με θετικά αποτελέσματα όχι μόνο για το λιμάνι και το παραλιακό μέτωπο, αλλά για το σύνολο της πόλης και της τοπικής κοινωνίας.
Γνωρίζετε επίσης, την διαρκή και επίμονη προσπάθειά μου για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής σε όλες τις συνοικίες της Πάτρας, αλλά ιδιαίτερα στις «ξεχασμένες» και…«άγονες» για την «δημοτική αριστοκρατία» και την καρεκλοκενταυρική νοοτροπία πολλών τοπικών αρμοδίων.
Είμαστε μαζί λοιπόν, στον αγώνα για μια νέα και καλύτερη ποιότητα ζωής στις περιοχές του Ριγανοκάμπου, της Εγλυκάδας, κλπ. Ένας αγώνας όμως, αγαπητές συμπολίτισσες και αγαπητοί συμπολίτες, που δεν ξεκίνησε μετά την απόφαση για εγκατάσταση του προσωρινού χώρου φύλαξης μεταναστών στην περιοχή του στρατοπέδου της ΜΟΜΑ και δεν μπορεί να στρέφεται μόνο προς την κατεύθυνση αποφυγής του συγκεκριμένου ενδεχομένου. Η αναβάθμιση του Ανατολικού Διαμερίσματος απαιτεί πολυμέτωπους αγώνες, προς κάθε κατεύθυνση και με πολλαπλούς στόχους.
Επιτρέψτε μου επίσης να επισημάνω πως τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η τοπική κοινωνία, λύνονται εφόσον υπάρχουν τα εξής δεδομένα: Πολιτική βούληση, κοινωνική συναίνεση και διάθεση για σκληρή δουλειά.
Γι’ αυτό και θεωρώ απόλυτη αναγκαιότητα, οποιοδήποτε μέτρο ή δράση ανακοινώνεται από την επίσημη πολιτεία να εμπεριέχει καθαρούς και δεσμευτικούς όρους ενημέρωσης των πολιτών και υλοποίησης των δράσεων, προκειμένου να αποφεύγονται οι παρεξηγήσεις αλλά και να κατοχυρώνονται απόλυτα τα δικαιώματα και οι ελπίδες των πολιτών. Το ίδιο αναγκαία, ωστόσο, είναι η αλληλοκατανόηση και η διάθεση συνεργασίας μεταξύ των πολιτών, αλλά και των πολιτών με τους εκπροσώπους των κρατικών ή τοπικών αρχών.
Ιδιαίτερα στην Πάτρα, η ανάγκη για θετικό κι εποικοδομητικό διάλογο με στόχο τις βέλτιστες λύσεις προς όφελος όλων, και προπάντων της ίδιας της πόλης, είναι μεγάλη.
Φίλες και φίλοι, η άποψή μου είναι ξεκάθαρη: Καμία συνοικία και καμία περιοχή της Πάτρας δεν είναι…για πέταμα!!! Αδικούμε τους εαυτούς μας εάν πετάμε ο ένας στον άλλο το «μπαλάκι» οποιουδήποτε προβλήματος στην λογική του «γιατί εμείς κι όχι οι άλλοι», ενώ αδικούμε και τον πολιτισμό μας αρνούμενοι να παράσχουμε στους πραγματικούς πρόσφυγες συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης. Ας διεκδικήσουμε από κοινού όσα αξίζουμε και όσα ελπίζουμε, αλλά μέσα σε πνεύμα θετικού διαλόγου και με γνώμονα το κοινό συμφέρον.

Με εκτίμηση
Νίκος Ι. Νικολόπουλος